„Celem zasiłku jest zapewnienie dochodu w związku z narodzeniem dziecka lub adopcją. Do otrzymania zasiłku jest uprawniona osoba, która była aktywna zawodowo i otrzymywała oskładkowane w Norwegii świadczenie przez 6 z ostatnich 10 miesięcy do momentu rozpoczęcia pobierania zasiłku rodzicielskiego. Dni bez pracy są wliczane do okresu nabywania praw do zasiłku pod warunkiem, że było się w pracy nieprzerwanie przez 4 tygodnie a przerwa między każdym dniem pracy nie przewyższała 14 dni.
Zasiłek foreldrepenger można otrzymywać maksymalnie przez 49 tygodni (jeśli wybierze się wypłatę zasiłku w wymiarze 100%) lub przez 59 tygodni (przy wypłacie zasiłku w wymiarze 80%).
Należy pamiętać, że 3 tygodnie bezpośrednio przed porodem oraz 6 tygodni bezpośrednio po porodzie są zarezerwowane tylko dla matki dziecka, jeśli ich nie wykorzysta, to tygodnie te przepadają.
Matka może rozpocząć pobieranie zasiłku najwcześniej 12 tygodni przed planowanym terminem porodu. W przypadku adopcji okres zasiłku rozpoczyna się po przejęciu opieki nad dzieckiem.
W celu wyliczenia przez urząd, jakiej wielkości świadczenia przysługują danej osobie, pracodawca musi wypełnić dodatkowy formularz o uzyskiwanych przez nią dochodach (tzw. formularz inntektsopplysninger).”
Do nabycia prawa do zasiłku wlicza się także inne dochody (poza dochodami z pracy). Są nimi: sykepenger, foreldrepenger, svangerskapspenger, arbeidsavklaringspenger, dagpenger under arbeidsløshet, omsorgspenger ved sykdom hos barnet eller den som passer barnet, pleie- og opplæringspenger, omsorgsstønad.”